Inzicht in het verschil tussen cadans en koppelsensoren in ebikes

Invoering:
In de wereld van elektrische fietsen (e-bikes) worden vaak cadanssensoren en koppelsensoren gebruikt. Deze sensoren spelen een cruciale rol bij het bepalen hoe de motor de fietser ondersteunt tijdens het trappen. Dit artikel beoogt de verschillen tussen deze twee sensoren uit te leggen en voorbeelden te geven om het werkingsprincipe van koppelsensoren te illustreren aan de hand van praktijkgegevens.

Cadanssensoren:
Cadanssensoren zijn het meest basale type sensor in e-bikes. Ze meten de rotatiesnelheid van de cranks of pedalen. Door te detecteren hoe snel de fietser trapt, geven cadanssensoren informatie door aan de motorcontroller, die vervolgens het niveau van de motorondersteuning hierop aanpast. Cadanssensoren meten echter niet de kracht die op de pedalen wordt uitgeoefend, wat resulteert in een minder nauwkeurig en responsief ondersteuningssysteem.

Koppelsensoren:
Torsiesensoren daarentegen bieden een geavanceerdere en nauwkeurigere meting. Ze detecteren de daadwerkelijke kracht die de rijder op de pedalen uitoefent en geven zo een directe indicatie van de inspanning van de rijder. Torsiesensoren meten de kracht in het crank- of bracketgebied en sturen deze informatie naar de motorcontroller. Hierdoor kan de motor ondersteuning bieden die evenredig is met de input van de rijder, wat resulteert in een natuurlijkere rijervaring.

Werkingsprincipe van koppelsensoren:
Om het werkingsprincipe van koppelsensoren te begrijpen, bekijken we een voorbeeld. Stel dat een fietser een kracht van 50 Newton op de pedalen uitoefent. De koppelsensor, die zich in de trapas bevindt, meet deze kracht en stuurt de informatie naar de motorcontroller. Op basis van de input van de fietser bepaalt de motorcontroller het benodigde ondersteuningsniveau.

Als de fietser bijvoorbeeld een steile heuvel beklimt, zal de motorcontroller een hoger ondersteuningsniveau toepassen om de verhoogde weerstand te overwinnen. Bij het rijden op een vlakke weg kan de motorondersteuning daarentegen lager worden ingesteld, omdat de fietser minder ondersteuning nodig heeft.

De realtime gegevens van koppelsensoren maken een nauwkeurige en dynamische regeling van de motorondersteuning mogelijk, wat resulteert in een naadloze integratie tussen de inspanning van de berijder en de ondersteuning van de motor.

Conclusie:
Terwijl cadanssensoren een basisniveau aan ondersteuning bieden door de pedaalrotatiesnelheid te meten, bieden koppelsensoren een meer geavanceerde en responsieve rijervaring door de daadwerkelijke kracht te meten die op de pedalen wordt uitgeoefend. Koppelsensoren stellen e-bikes in staat om ondersteuning te bieden die is afgestemd op de inspanning van de fietser, wat resulteert in een natuurlijkere en intuïtievere rit. Door de kracht in realtime te meten, verbeteren koppelsensoren de algehele prestaties en efficiëntie van e-bikes, waardoor ze een voorkeurskeuze zijn voor fietsers die op zoek zijn naar een meer boeiende en persoonlijke rijervaring.